Mariusz DYDO - informacja o artyście

(ur. 1979)

W latach 1994-1999 uczęszczał do PLSP im. Artura Grottgera w Tarnowie i ukończył wydział Meblarstwo Artystyczne. W 2004 roku obronił dyplom na Wydziale Rzeźby Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w pracowni rzeźby Jerzego Nowakowskiego.

W latach 1997-2003 uczestniczył w działaniach Autorskiej Grupy Artystycznej Jacka Kucaby - Ruchome Święto. W roku 2007 otworzył własne studio rzeźby i malarstwa, w którym wykonał wiele zamówień kontraktowych dla osób prywatnych, filmu, reklamy, muzeów I kościołów.

W swojej twórczosci łączy rzeźbę z designem. Inspiruje się formą klasyczną i ikonografią pop-kultury. Siega do inspiracji z lat dzieciństwa. Odnajduje w nich łącznik pomiędzy, designem i pierwotną wiarą w animizm. Łącznik pomiędzy kulturą łowców epoki paleolitu i łowców epoki hipermarketów.

Tomasz KOCLĘGA - informacja o artyście

Tomasz Koclęga to artysta urodzony w 1968 roku. W 1993 r. ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. Uprawia rzeźbę figuratywną. Pracuje na Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach, wykładał również na zagranicznych uczelniach w Finlandii, Stanach Zjednoczonyh i Czechach. Prace Tomasza Koclęgi znajdują się w wielu kolekcjach sztuki na całym świecie.

Twórczość Tomasza Koclęgi skupiona jest na naturze człowieka z jej pragnieniami, emocjami, możliwościami i marzeniami. Ta fascynacja wyznacza obszar jego twórczości, wyrażającej się przede wszystkim rzeźbą figuratywną. Doskonałe wyczucie formy umożliwia widzom zgłębianie i odkrywanie prawdy o człowieku. Treść emocjonalna i intelektualna jest skondensowana w zdeformowanych ciałach ludzkich, których ciche gesty stają się alfabetem wyrażania uniwersalnych wartości.

Artysta posiada w swym dorobku monumentalne rzeźby w przestrzeniach publicznych na trzech kontynentach, zainstalowane na stałe. Są one eksponowane między innymi w Saint Louise (USA), New Delhi, Czandigharze (Indie), Wilnie (Litwa), Zlinie (Rep. Czeska) oraz Bytomiu, Rybniku, Katowicach. W grudniu 2020 roku, w New Delhi, została zainstalowana najnowsza, monumentalna praca artysty zatytułowana “Inner Balance”. Rzeźba o wymiarach 7 x 10 x 8 m, odlana z 6,5 tony brązu, jest w chwili obecnej jego największym dziełem.

Od kilku lat artysta tworzy również małe, kameralne rzeźby z brązu. Charakteryzuje je dynamika kompozycji, ekspresja wyrazu, deformacja. Wszystko to składa się na charakterystyczną, rozpoznawalnę formę, operująca bogatym jezykiem gestow.

Bardzo ciekawa w brązach Koclęgi wydaje się otwartość autora na poszukiwanie nowych kontekstów - poprzez łączenie materiałów. Rozpoznawalne i bardzo cenione są prace, w których autor łączy brąz z elementami szklanymi, kamieniami, drewnem, złotem. Najnowszymi pracami Koclęga wkracza w nowe obszary artystycznych poszukiwań. Rzeźby odlane z brązu są lakierowane. Już nie tylko forma, gest i różnorodność użytych materiałów, ale również kolor budują przekaz. Prace te są również łączone i innymi elementami, tworząc kontynuację drogi twórczej.

Koclęga prezentował swoje prace na ponad 50 wystawach indywidualnych oraz ponad 100 zbiorowych wielu krajach, np. w USA, Japonii, Indiach, Chinach, Wielkiej Brytanii, Francji, Rosji, Belgii, Niemczech, Indonezji, Hong Kongu, Tajwanie, Austrii, Finlandii, Włoszech, Słowacji, Czechach i wielu polskich miastach.

Jest liderem i twórcą grupy artystycznej Snow Art Poland, rzeźbiącej w śniegu. Wraz z grupą otrzymał liczne nagrody na największych i najważniejszych międzynarodowych konkursach rzeźby w śniegu: The Bronze Award w Harbinie, Chiny (2015); The Best Craetivity Award w Harbinie, Chiny (dwukrotnie: 2014 i 2016); The Fourth Prize w Sapporo, Japonia (dwukrotnie: 2015, 2017); Award of Nayoro City w Nayoro, Japonia (2016) oraz The Audience Award w Krasnojarsku, Rosja (2017).

Regularnie bierze udział w międzynarodowych targach sztuki, prezentując swe rzeźby głównie na rynkach azjatyckich, w Korei Połud. Taiwanie, Hong Kongu, Indonezji i Indiach.

Współpracuje z biurami projektowymi w Indiach oraz licznymi galeriami sztuki, między innymi z Seulu, New Delhi, Hong Kongu, Warszawy, Wrocławia, Krakowa.

.

Adam MYJAK - informacja o artyście

Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie w 1971. W latach 1971-1979 był kierownikiem artystycznym pisma Nowy Wyraz, które prezentowało na swoich łamach najwybitniejszych artystów młodego pokolenia, którzy dzisiaj należą do klasyki współczesnej sztuki polskiej. W latach 1979- 1983 przebywał na stypendium Lembrucka w Duisburgu (Niemcy), gdzie wykładał również rzeźbę na tamtejszym uniwersytecie. Obecnie jest profesorem zwyczajnym na ASP w Warszawie, prowadzi również pracownię dyplomującą na wydziale rzeźby i pracownię rzeźby na wydziale grafiki. Pracuje również na stanowisku profesora zwyczajnego na Wydziale Artystycznym UMCS w Lublinie prowadząc Zakład Rzeźby. W latach 1990-1996 i 1999-2005 pełnił przez cztery kadencje funkcje rektora warszawskiej Akademii. Posiada na swoim koncie ponad 70 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. M.in.: Galeria Narodowa Zachęta (1993 i 2005), Muzeum im W. Lembrucka, Duisburg (1981), Muzeum w Bochum (1989), CRP w Orońsku (1993). Brał udział w kilkuset wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Jest wielokrotnym laureatem międzynarodowych i krajowych wystaw i konkursów. Z wielu realizacji na uwagę zasługuje Kwadryga ma Teatrze Wielkim w Warszawie (wspólnie z Januszem Pastwą), 2002 oraz ostatni pomnik Homo Homini w Kielcach, 2006. Prace znajdują się w zbiorach wielu muzeów i kolekcjach prywatnych. W 2005 za zasługi dla kultury polskiej, otrzymał złoty medal Gloria Artis. W 2012 roku po raz piąty został Rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Joanna BRUŹDZIŃSKA - informacja o artyście

Joanna Bruździńska urodziła się w 1967 r. w Bolesławcu. W mieście znanym z unikatowej ceramiki i bogatej tradycji rzeźbiarskiej. Od dziecka interesowała się sztuką. Zaczynała przygodą z fotografią w Stowarzyszeniu Fotograficznym „Camera”. Jej pasja zajmowania się sztuką na dobre zaczęła się w 2011 roku, gdy poznała liczne techniki sztuki rzeźbiarskiej i malarskiej. Maluje i fotografuje, ale jej największą fascynacją okazała się rzeźba z gliny. Jak sama mówi o sobie, że ceramika jest sztuką, która ją urzekła i wciąż ją zaskakuje.

Jej rzeźby to nieskończona przestrzeń uczuć, w której można przekraczać granice wyobraźni i podróżować w głąb własnej duszy. Pierwsze kroki w ceramice realizowała w Międzynarodowym Centrum Ceramiki u artysty ceramika Mateusza Grobelnego. Obecnie prowadzi własną pracownię autorską w miejscowości Sobota, koło Bolesławca. Owocem jej kreatywności były liczne wystawy indywidualne i zbiorowe z których najważniejsze to:
- wystawa rzeźby i malarstwa – Pałac w Kruszynie ( styczeń 2012 r.),
- wystawa rzeźby i malarstwa – BOK MCC Bolesławiec ( maj 2013 r.),
- wystawa rzeźby i malarstwa – Galeria Izerska w Kromnowie ( styczeń 2014 r.),
- wystawa rzeźby i malarstwa – Galeria Ecki w Gryfowie ( wrzesień 2014 r.),
- wystawa rzeźby i malarstwa – Galeria Foyer w Lubaniu ( grudzień 2014 r.),
- wystawa fotografii – Galeria nad schodami, Ratusz w Lubaniu ( marzec 2015 r.),
- wystawa ceramiczna w Archiwum Państwowym we Wrocławiu, Oddział w Bolesławcu ( maj 2017 r.),
- wystawa: „Ścieżki przemiany w rytmie natury”, - Centrum Wiedzy Bolesławiec ( maj 2019 r.).
- wystawa rzeźby i malarstwa : Joanna Bruździńska & Daniel Pielucha, - Zamek Topacz we Wrocławiu ( maj 2022r.),
- wystawa rzeźby i malarstwa ,,Tam gdzie jestem, gdy mnie nie ma’’- Galeria Szalom w Krakowie (marzec 2023 r.),
- wystawa indywidualna "Wyrzeźbione z serca by je dotknąć"- Muzeum Magicznego Realizmu "Ochorowiczówka" w Wiśle, (kwiecień 2023 r. )
- udział w kilku zbiorowych poplenerowych wystawach malarstwa w Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego w Warszawie ( 2022-2023 r.),
- wystawa zbiorowa w Salonie Goldenmark w Koszalinie - Dune Art 2023
- wystawa prac poplenerowych - XI Interdyscyplinarny Plener Dune Art w Sarbinowie ( maj 2023 r.)
- wystawa prac poplenerowych - III Międzynarodowy Plener Malarski Pałac Książąt Radziwiłów w Antoninie.

Jej rzeźby i obrazy eksponowane są w licznych Galeriach w kraju i za granicą, oraz w miejscach użyteczności publicznej. Rzeźba Joanny Bruździńskiej, z kobiecej intuicji nastroju odwołuje się do symboli, ukrytych w nas zagadkowych wartości duchowych. Artystka w swoich dziełach pragnie utrwalić energię spokoju i odwiecznej radości estetycznej w miękkiej linii, harmonijnej, cichej, pogodnej z pozytywną wibracją.

Stanisław BRACH - informacja o artyście

Urodzony 1972 r. w Gorlicach.

Od 2010 adiunkt na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, kieruje Pracownią Ceramiki.

W 2014 roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego w dziedzinie sztuk pięknych na Wydziale Rzeźby ASP w Krakowie, a w 2008 roku uzyskał tytuł doktora.

Absolwent Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, dyplom w pracowni prof. Mariana Koniecznego w 2000 roku. W latach 1987–93 uczeń Technikum Ceramicznego w Łysej Górze.

W 2014 został laureatem stypendia twórczego MKIDN, w 2011 otrzymał Nagrodę Rektora ASP w Warszawie. Uczestnik wielu plenerów i konkursów międzynarodowych, m.in. we Włoszech i w Japonii.

Prace w zbiorach Muzeum Rzeźby Współczesnej Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Międzynarodowego Muzeum Ceramiki w Faenzie we Włoszech oraz w zbiorach prywatnych.

Antoni Janusz PASTWA - informacja o artyście

Antonii Janusz Pastwa urodził się 26 stycznia 1944 r. w Brzozie k. Kozienic.

Uczęszczał do Liceum Plastycznego w Kielcach. Następnie studiował na Wydziale Rzeźby w ASP w Warszawie w latach 1964?1970, najpierw w pracowni prof. Mariana Wnuka, a później w pracowni prof. Stanisława Słoniny. Dyplom uzyskał w 1970. W latach 1974?1981 był asystentem u prof. Słoniny. W 1980 roku został adiunktem. Od 1981 prowadził pracownię kamienia. W 1987 otrzymał tytuł docenta, zaś w 1992 mianowany został profesorem sztuk plastycznych. Od 1995 roku prowadzi pracownię rzeźby na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki. Od 2001 roku prowadzi pracownię dyplomującą na Wydziale Rzeźby. W latach 1990?1996, 1999?2002, 2002?2006 sprawował funkcję Dziekana Wydziału Rzeźby macierzystej uczelni. Członek Rady Programowej Centrum Rzeżby Polskiej w Orońsku. Wielokrotnie uczestniczył w pracach Jury ogólnopolskich konkursów rzeżbiarskich, niejednokrotnie pełniąc funkcję przewodniczącego. Opiekun artystyczny wielu realizacji przestrzennych. Wybrane fragmenty recenzji o rzeźbiarzu.

W pracach Janusza Pastwy zaklęty jest niemożliwy do oddania słowami poemat filozoficzny. Przeplatającymi się weń wątkami są rozmyślania o czasie i przestrzeni, o przemijaniu, a także refleksje autotematyczne ? o tworzywie i jego naturze oraz tradycji i granicach rzeźby. Jest w nich coś, co każe myśleć o wzmiankowanym przez Schillera stanie pośrednim między materią a formą.

Piotr Szubert, fragment tekstu do katalogu wystawy monograficznej Muzeum w Orońsku.

W rzeżbie Pastwy czas się ogląda i jest oglądany. Należy do tych artystów dla których kazdy stopien , ktory osiagneli, jest wyzwaniem , punktem wyjścia do nowego, niespodziewanego, nieobliczalnego dzieła, przekraczaniem siebie jeszcze raz, na nowo.

Krzysztof Karasek.

Pastwa odnajduje własne zasady kompozycji i ekspresji ; równowagi i rytmu, harmonii i kontrastu. W materialnym kształcie zamknąć pragnie skondensowaną energię wewnętrzną, a przez to wywołać określoną temperaturę emocjonalną u odbiorcy. Każda rzeżba, każdy kształt jest strukturą otwartą. Te rzeżby posiadają własne życie, niejako niezależnie od przedmiotu.

Krzysztof Mętrak.

Każda rzeżba jest odsłoną jednej historii wielkiego umierania i wielkiego zmarchwystania, cmentarzyska rozległego jak świat, które przyjmuje i wypuszcza na wolność, pogrąża a jednocześnie podrywa to nowego życia. Każda forma jest kartką dziennika, w którym zapisuje kolejne odsłony ?bólu życia?.

Jarosław Mikołajewski.

	NIEDOSTĘPNY

Igor MITORAJ - informacja o artyście

Igor Mitoraj urodził się 26 marca 1944, zmarł 6 października 2014. Jego rzeźby stoją w Paryżu, Rzymie, Mediolanie, Lozannie, Londynie, Krakowie, Warszawie.

Mitoraj większość życia spędził na Zachodzie, głównie we Francji i we Włoszech. Do kupna domu w Pietrasanta, we włoskiej stolicy marmuru, miasta rzeźbiarzy, gdzie tworzył m.in. Michał Anioł, namówił Polaka kolumbijski rzeźbiarz Fernando Bolero, jeden z najdroższych artystów współczesnych świata. Tę włoską pracownię artysta uważał za "swoje miejsca na ziemi", choć wcześniej mieszkał w Paryżu, próbował osiedlić się w Meksyku, by poznać sztukę Azteków i podróżował po Grecji, studiując antyczne dzieła sztuki.

Antyk bowiem był jednym z głównych źródeł inspiracji artysty. Tworząc swoje rzeźby odwoływał się wprost do mitologii lub historii Grecji i Rzymu, niekiedy już w tytule samego dzieła: "Ikar", "Centauro", "Eros", "Mars", "Gorgona", "Paesaggio Ithaka". Jak zauważają krytycy sztuki, artysta przywołując piękno i idealne proporcje rzeźb klasycznych, jednocześnie je reinterpretował, uwspółcześniał. Uzmysławiał odbiorcy niedoskonałość ludzkiej natury poprzez umyślne spękania i uszkodzenia powierzchni posągów.

Styl Mitoraja jest obecnie rozpoznawany przez miłośników sztuki na całym świecie. Elementem charakterystycznym prac Mitoraja są usta, które zawsze mają kształt ust autora i stanowią nieformalny "podpis" rzeźbiarza na dziele.

Igor Mitoraj urodził się w 26 marca 1944 w Oederan w Rudawach jako syn deportowanej polskiej robotnicy przymusowej i francuskiego jeńca wojennego, oficera Legii Cudzoziemskiej. Po zakończeniu wojny matka wraz z synem powróciła do Polski, do swoich rodziców. Dzieciństwo i młodość Mitoraj spędził w miejscowości Grojec. Po ukończeniu Liceum Plastycznego w Bielsku-Białej wstąpił w 1963 r. na Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie studiował malarstwo pod kierunkiem Tadeusza Kantora.

W 1968 roku, po studiach wyjechał do Paryża studiować w Ecole Nationale Superieure des Beaux Arts. Zaczynał tam jako malarz i grafik; w 1976 roku miał wystawę w galerii La Hune w Dzielnicy Łacińskiej, związanej z księgarnią o tej samej nazwie.

Później zajął się rzeźbą. Wkrótce potem otrzymał propozycję przygotowania wystawy dla galerii ArtCurial w Paryżu, prowadzonej przez bratanka ówczesnego prezydenta Francji, Mitteranda. By przygotować prace do tej wystawy, Mitoraj wyjechał na rok do centrum artystycznych odlewni pracujących w brązie oraz kamieniarzy pracujących w marmurze w Pietrasanta, we Włoszech. Tam powstały pierwsze brązy Mitoraja, oraz pierwsze monumentalne rzeźby z białego marmuru z pobliskiej Carrary.

Artysta jest zaliczany do grona najwybitniejszych współczesnych rzeźbiarzy. Jego prace znajdują się w kilkudziesięciu muzeach, fundacjach i siedzibach największych korporacji na świecie.

Od momentu wystawy ArtCurial w 1977 roku rzeźby i rysunki Igora Mitoraja pokazano na 120 wystawach indywidualnych na całym świecie. Jego rzeźby, często gigantycznej wielkości, stoją w reprezentacyjnych punktach wielu miast - m.in. w Paryżu na La Defense oraz w Rzymie, Mediolanie, Lozannie, Londynie, Krakowie, Scheveningen koło Hagi, w USA i Japonii.

Sam artysta w jednym z wywiadów wspominał swoje pierwsze emigranckie lata z melancholią:

"Ktoś mówi, że mi się w życiu udało, to pukam się w czoło. Na swój sukces pracowałem ponad 30 lat. Zarabiam pieniądze na sztuce i one dają mi wolność. Miałem wprawdzie ogromne szczęście w życiu, bo nigdy nie musiałem prosić galerników o wystawianie moich prac i nie byłem zmuszony do składania ofert kolekcjonerom, ale zanim stałem się wolny, musiałem przejść swoje. Kiedy zaczynałem karierę artystyczną, zarabiałem na życie wnosząc fortepiany i meble na szóste piętra paryskich kamienic".

W 2009 r. Mitoraj wykonał tzw. Anielskie drzwi do kościoła Matki Bożej Łaskawej na warszawskim Starym Mieście. Wcześniej podobne drzwi stworzył dla kościoła Santa Maria degli Angeli w Rzymie. Artysta o swoim dziele mówił: "Niektórych może szokować zupełnie inny niż tradycyjny wizerunek Madonny, która spogląda z góry na dwa uchwycone w ruchu anioły".

5 października 2005, podczas uroczystości w krakowskim magistracie został uhonorowany przez ówczesnego ministra kultury Waldemara Dąbrowskiego Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. 24 kwietnia 2012 roku "za wybitne zasługi dla polskiej i światowej kultury, za osiągnięcia w pracy twórczej i artystycznej" został przez prezydenta Bronisława Komorowskiego odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski; uroczystość uhonorowania odbyła się 3 maja 2012.

WOJTEK SIUDMAK - informacja o artyście

Wojtek Siudmak urodził się w 1942 r. w Wieluniu. Studiował na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (1961-1966). W 1966 zamieszkał we Francji, gdzie kontynuował studia na paryskiej Ecole des beaux-arts (1967-1968). Do dziś żyje i tworzy we Francji. Jest uznawany za jednego z najważniejszych reprezentantów realizmu fantastycznego, chociaż sam określa się raczej jako hiperrealista fantastyczny. Za swoją twórczość otrzymał wiele nagród i odznaczeń (w tym Order Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej), a jego dzieła były prezentowane na licznych wystawach zbiorowych i indywidulanych na całym świecie. Jego twórczości są poświęcone dwie stałe sale wystawowe: w Muzeum regionalnym w Wieluniu oraz w Musée de l’Imaginaire w Château de Ferrières (Francja).

Wojtek Siudmak w 2002 roku stworzył Światowy Projekt Pokoju, którego symbolem jest rzeźba „Wieczna Miłość”, odlana z brązu o wysokości 4,5 m została odsłonięta w Wieluniu (z którego pochodzi artysta) 31 sierpnia 2013 r. i zawiera przesłanie pokojowego współistnienia kierowane do świata z miasta, które stało się pierwszą ofiarą agresji Niemiec hitlerowskich na Polskę w dniu 1 września 1939 r. Światowy Projekt Pokoju „Wieczna Miłość” jest objęty patronatem UNESCO.

Bronisław CHROMY - informacja o artyście

rzeźbiarz, medalier, malarz, rysownik, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, członek Polskiej Akademii Umiejętności, uczeń Xawerego Dunikowskiego.

Urodził się w 1925 roku w Leńczach koło Lanckorony. Po ukończeniu Liceum Sztuk Plastycznych rozpoczął studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dyplom uzyskał w 1956 roku.

Od ponad pięćdziesięciu lat bierze udział w wystawach zbiorowych i indywidualnych w Polsce i za granicą. Dzięki swojemu talentowi, niespożytej energii i pracowitości stale tworzy, a spod jego ręki wciąż wychodzą nowe dzieła, których charakterystyczny styl czyni je rozpoznawalnymi i niepowtarzalnymi.

Bronisław Chromy jest twórcą niezwykle uniwersalnym. W jego dorobku znajdują się zarówno monumentalne pomniki i duże rzeźby plenerowe, jak i niewielkie statuetki czy medale.

W swojej twórczości Bronisław Chromy podejmuje wiele tematów. Zwracają uwagę m.in. rzeźby o tematyce historycznej i martyrologicznej ("Pieta Oświęcimska"), muzycznej ("Pomnik Chopina"), kosmologicznej (Kopernik, konstelacje i układy gwiezdne) oraz animalistycznej (bardzo liczną grupę rzeźb z tej grupy podziwiać można w Autorskiej Galerii Rzeźby Bronisława Chromego w Parku Decjusza w Krakowie na Woli Justowskiej). Wśród niezwykłych rzeźb i pomników, które już na stałe wrosły w krakowski krajobraz z pewnością wymienić należy smoka wawelskiego znad Wisły, "Fontannę grajków" z Placu Wolnica, "Sowy" z plantów, "Owieczki" ze skweru przed Akademią Rolniczą, a także pomnik niezwykły - pomnik psa Dżoka, symbolu psiej wierności (usytuowany na bulwarach wiślanych pod Wawelem).

Tematykę animalistyczną podejmuje Profesor także w swoich zwykle mocno nasyconych barwnie i wyrazowo obrazach. Od lat, malarskiej pasji oddaje się Bronisław Chromy w czasie wakacyjnych pobytów w Domu Pracy Letniej na Mazurach. Te letnie plenery wieńczone są wystawami obrazów, co roku organizowanymi w Galerii Autorskiej.

W ostatnich latach profesor Bronisław Chromy zadebiutował jako pisarz wydając autobiografię pt. "Kamień i marzenie".

W marcu 2009 roku prof. Bronisław Chromy został Laureatem Złotego Medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis"

Bronisław Chromy brał udział w wielu wystawach zbiorowych.
Od lat 60. ubiegłego wieku do dziś prezentuje również swoje prace na wystawach indywidualnych.

Zdobył też wiele nagród w konkursach na projekty pomników.

.

Katarzyna BUŁKA MATŁACZ - informacja o artyście

Urodzona w Warszawie.
absolwentka Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Studiowała u profesorów: G. Zemły, J.Kucza, P. Gawrona, St. Kulona, J. Pastwy i T.Łodziany. W 1991 r. uzyskała tytuł magistra sztuki na Wydziale Rzeźby, a w 1992 r. stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki.

Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Francuskiego Stowarzyszenia Art’PAIR International.

Tworzy w brązie, szkle i ceramice, używając techniki traconego wosku. Ten sposób wykonywania artystycznych odlewów z brązu wymaga od artysty wyjątkowej cierpliwości i ogromnej precyzji.

Po wielu latach eksperymentów opracowała autorską technikę stapiania szkła w piecu wysokotemperaturowym. Za jedną z rzeźb wykonanych tą techniką otrzymała wyróżnienie na Konkursie Sztuki w Paryżu.








Szczególnie bliskie artystce są:

Udział w Finałowej Wystawie Pokonkursowej Summer Exhibition 2016 w Castle Gallery w Birmingham,, zorganizowanej przez INSIGHT Building Creative Talent.

Druga Nagroda oraz Nagroda Publiczności na Salonie Wielkopolskim, za rzeźbę ,,Carmen”- 2012r.

GRAND PRIX (złoty medal) na Salon d’Automne Coubron - Paris, za rzeźbę „Sen o Wenecji” (listopad - 2013r.)

Wyróżnienie w III Edycji Konkursu Sztuki „NanoArt”, za rzeźbę „Nanocząsteczka” (Galerie Roi Dore - Paryż sierpień - 2017r.)

Konstanty LASZCZKA - informacja o artyście

Kształcił się w Warszawie w prywatnej szkole rzeźbiarza Jana Kryńskiego. Dzięki zdobyciu I nagrody w konkursie rzeźbiarskim Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych od 1891 do 1896 przebywał na stypendium w Paryżu. Od 1899 roku objął funkcję profesora na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i sprawował tą funkcję do 1935 roku. W jego pracowni studiowało wielu wybitnych rzeźbiarzy, m.in.: Bolesław Biegas, Xawery Dunikowski, Ludwik Puget, Jan Szczepkowski. Formalne poszukiwania Laszczki prowadziły od realizmu ku bryle odbijającej tendencje impresjonizmu w efektach światłocieniowych ożywiających płaszczyznę rzeźby oraz ku symbolizmowi. Tematyką prac z przełomu XIX i XX wieku będących przykładem swoiście interpretowanej secesji były kobiece akty, wiejskie sceny rodzajowe i typy ludowe. Oddzielną pozycję w jego dorobku stanowiły portrety; zajmował się również rzeźbą monumentalną, medalierstwem oraz ceramiką.

Lidia SZTWIERTNIA - informacja o artyście

Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Rzeźby w pracowni prof. Bogdana Chmielewskiego.

Dyplom w pracowni prof. Stanisława Słoniny i aneks medalierski w pracowni Zofii Demkowskiej uzyskała w 1980 roku.

Artystka zajmuje się rzeźbą w brązie w technologii odlewu na wosk tracony.

Zorganizowała kilkadziesiąt wystaw indywidualnych i zbiorowych w Polsce oraz za granicą.

Stypendystka Prezydenta Miasta Bielska-Białej (1997 r.), Ministerstwa Kultury i Sztuki (1999 r.) oraz Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury (2005 r.).

Jest członkinią ZPAP i Stowarzyszenia Sztuka-Teatr, Stowarzyszenia na rzecz odnowienia kaplicy zamkowej w Bielsku-Białej.

Michał KUBIAK - informacja o artyście

Urodzony 9 stycznia 1946 roku w Bydgoszczy. Studia - Akademia Sztuk Pięknych w Poznaniu, Wydział Malarstwa, Rzeźby i Grafiki, pracownia Olgierda Truszyńskiego, 1972 – dyplom z wyróżnieniem.

Wystawy międzynarodowe:

1974 Wystawa Sztuki Polskiej, USA
1983 Wystawa „Młoda Ekspresja Polska”, Francja, Paryż
1987 Wystawa „12 z Polski”- Niemcy
1991 Wystawa Sztuki Polskiej – Norwegia, Oslo
1994 „Exhibition of Polish Art.” – Wielka Brytania, Londyn

Wystawy indywidualne w latach 1973 - 2008
BWA Bydgoszcz, BWA Poznań, BWA Toruń, BWA Sopot, Niemcy, Wielka Brytania.

Wystawy ogólnopolskie:
1972 Festiwal Kultury – Wrocław
1975 „Sztuka Faktu”- Bydgoszcz
1977 „Format człowieka” – Kraków,
1978 „Zachęta” – Warszawa
1984 Numizmatyka i Archeologia w Medalierstwie – Wrocław
1985 Salon Zimowy Galeria ZAR – Warszawa
1987 Artyści Polski Północnej „Galeria El” – Elbląg
1988 Międzynarodowy Plener Rzeźbiarski - Orońsko
1989 Triennale Rzeźby Portretowej – Gdańsk


Realizacje:

1988 Maksymilian Kolbe, płaskorzeźba, 7m, brąz kościół pw. O.M.M Kolbego, Bydgoszcz
1989 Droga Krzyżowa, płaskorzeźba, brąz/marmur kościół pw. OMM Kolbego Bydgoszcz
1990 Artur Rubinsteina, rzeźba portretowa, 105 cm, brąz hotel „Pod Orłem”, Bydgoszcz
1992 dwie realizacje z cyklu „Wędrowcy”, 70 cm, brąz/ marmur hotel „City”, Bydgoszcz
1994 Stefan Kisielewski, rzeźba portretowa, 95 cm, brąz Filharmonia Pomorska Bydgoszcz
1996 Andrzej Szwalbe, rzeźba portretowa, 95 cm, brąz Filharmonia Pomorska, Bydgoszcz
1997 Czesław Milosza, rzeźba portretowa, 95 cm, brąz Filharmonia Pomorska, Bydgoszcz
1997 „Drzwi Błogosławieństw”, awers/rewers, 320cm/230cm, brąz Bazylika Mniejsza, Bydgoszcz
2000 Chrzcielnica Roku 2000, 450 cm, brąz/ granit Sanktuarium Nowych Męczenników, Bydgoszcz
2002 Jerzego Waldorff, rzeźba portretowa,105cm, brąz Filharmonia Pomorska, Bydgoszcz
2003 „Drzwi Jubileuszowe”, awers / rewers/ tympanon, 300 cm, brąz Katedra, Bydgoszcz
2003 Karolina Młoszowa, 80 cm, brąz, w zbiorach Czesława Miłosza, Krąków
2004 Krucyfiks, 380 cm, brąz, kościół pw. Królowej Jadwigi Inowrocław
2004 „Wędrowiec”, rzeźba plenerowa,195 cm, brąz Bydgoszcz, ul. Gdańska / ul. Dworcowa
2005 Marian Rejewski, rzeźba pomnikowa, 150 cm, brąz/granit Bydgoszcz, ul. Gdańska
2006 Andrzej Szwalbe, rzeźba pomnikowa, 200 cm, brąz Bydgoszcz, ul. A. Szwalbego
2007 Felicja Krysiewiczowa, rzeźba portretowa, 60 cm, brąz Opera Nova, Bydgoszcz,
2008 Biegacze – multiplikacja, rzeźba plenerowa, 200 cm, żywica Mistrzostwa Świata Juniorów w Lekkiej Atletyce, Bydgoszcz
2009/10 zestaw 8 rzeźb o charakterze portretowym, 60 cm, terrakota


Tablice portretowe zrealizowane w latach 1998 – 2003

Władysław Bełza, Biblioteka Miejska, Bydgoszcz
Adam Grzymała – Siedlecki, ul. Libelta, Bydgoszcz
Wiktor Dega, Szpital Uniwersytecki im. A. Jurasza, Bydgoszcz
Abp. Henryk Muszyński, Katedra, Bydgoszcz
Artur Rubinstein, Zespół Szkół Muzycznych, Bydgoszcz
600 lecie Mennicy, Mennica, Biały spichrz, Bydgoszcz
Autografy, ul. Długa , Bydgoszcz
Jan Paderewski, ul. J. I. Paderewskiego, Bydgoszcz
Konrad Pałubicki, Cmentarz Nowofarny, Bydgoszcz

Zofia WOLSKA - informacja o artyście

Zofia Wolska - urodziła się w 1934 r w Zagnańsku koło Kielc. W latach 1949-52 nauka w Liceum Sztuk Plastycznych w Kielcach. Studia w krakowskiej ASP w pracowni prof. Xawerego Dunikowskiego. Była ostatnią jego uczennicą. Wczesny i uhonorowany nagrodą debiut artystyczny - w 1951 r rzeźba "Nad Konstytucją". Uprawia rzeźbę monumentalną i kameralną. Głównym tematem jej twórczości jest człowiek - portrety, kompozycje, pomniki. Miała ponad 50 wystaw indywidualnych w kraju i na świecie. Otrzymała nominację American Biographical Institute do tytułu "Kobieta Roku 1995".

Krzysztof ŚLIWKA - informacja o artyście

Kiedy byłem małym chłopcem zaraziłem się pięknem starych, łemkowskich rzeźb...
(w zakurzonych wiekowych rzeźbach drzemią straszne wirusy).

Choroba okazała się nieuleczalna.
Potem nastąpiły powikłania: malarstwo, ceramika i inne. Rzeźba w drewnie (traktowana jako sposób na życie) to niełatwe zajęcie, wymagające dużej dyscypliny, siły fizycznej, twardego stąpania po ziemi. Opanowanie warsztatu to lata pracy. Nauka kosztuje wiele wylanego potu a czasem krwi. To wszystko jednak rekompensują kontakty z ciekawymi, często wspierającymi mnie ludźmi.

Oprócz Opatrzności to nim właśnie zawdzięczam, że pojawiają się nowe pomysły a przy moim domu wciąż suszą się kłody lipowego drewna.

Zbigniew BLAJERSKI - informacja o artyście

Zbigniew BLAJERSKI o sobie:

Rzeźbą pasjonuję się od ponad 18 lat – rzeźbiąc podtrzymuję rodzinne tradycje. Pierwsze moje zlecenia wykonywałem pod okiem rodziców, Ewy i Marka Blajerskich. To oni zakorzenili we mnie pasję pracy w przeróżnych materiałach. W ich pracowni artystycznej na Podkarpaciu, w Jarosławiu, poznałem wiele możliwości wypowiadania swoich artystycznych ambicji i wizji. Później, już podczas studiów na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, stawiałem moje pierwsze samodzielne kroki szukając odpowiednich i coraz to bardziej nowatorskich środków wyrazu. Tworzę w ceramice, drewnie, kamieniu, metalu oraz gipsach i żywicach. Często wracam do rodziców, zasięgnąć rad dotyczących naszego zawodu. Obecnie pracuję w Krakowie, gdzie wynajmuję pracownię. To głównie tam samodzielnie realizuję zlecenia na zamówienie, lecz przede wszystkim własne pomysły i projekty. Moja praca sprawia mi mnóstwo przyjemności i satysfakcji, jakkolwiek nierzadko wymaga ode mnie wielkiego wysiłku fizycznego i umysłowego oraz zaangażowania. Proces tworzenia absorbuje bowiem w pełni umiejętności projektowania jak i sprawność w zakresie zorganizowania warsztatu potrzebnego mi do zrobienia rzeźby w danym materiale. Wymaga też cierpliwości i woli samodoskonalenia. Moje pomysły najczęściej realizuję w ceramice, materiał ten pozwala mi na swobodę i abstrakcyjne myślenie. Do moich ulubionych tworzyw należą poza tym drewno lipowe, dębina, orzech oraz czarny dąb. Ogromną przyjemność sprawia mi praca w kamieniu. Rzeźbiłem w marmurze carrara, rosso portugalo, trawertynie, wapieniu, piaskowcu i granicie. I znów – z pracą w kamieniu wiążą mnie ściśle wspomnienia z pracowni rodziców. Poza rzeźbą pasjonuję się także rysunkiem, od czasu drugiego roku studiów byłem też basistą zespołu muzycznego o nazwie „ Na spokojnie”, składającego się – jakże inaczej – z pięciu rzeźbiarzy.

Krzysztof KIZLICH - informacja o artyście

Krzysztof Kizlich o sobie:

Urodziłem się w 1953 w Warszawie. W 1974 r. ukończyłem Liceum Sztuk Plastycznych im. A. Kenara w Zakopanem, a sześć lat późnej AWF. Należę do Związku Polskich Artystów Plastyków - PSU. Pracuję twórczo w dziedzinie rzeźby, sztuki użytkowej, grafiki komputerowej oraz fotografii.

Ważniejsze osiągnięcia artystyczne:

1986- udział w Baltexpo-Gdańsk 1987- prace na targach w Gandawie-Belgia 1988- udział w wystawie Brema -RFN 1988- targi sztuki Interart -Poznań 1989- targi sztuki Bazylea-Szwajcaria 1989- indywidualna wystawa w galerii Portret - Warszawa 1998- udział w wystawie ZPAP- Wrocław 1990-05 prace w galeriach Arka -Warszawa ,Yam - Zakopane, Zbrojownia - Gdańsk 2005- indywidualna wystawa AWF- Biała Podlaska

Józef MAREK - informacja o artyście

(ur. 11 października 1922 w Bielsku-Białej) – polski rzeźbiarz, malarz, poeta, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

W 1952 uzyskał dyplom Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni Xawerego Dunikowskiego i zadebiutował na wystawie plastyki krakowskiego okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków. Prezentował swoje prace w kilkuset wystawach w Polsce, większości krajów Europy, w Azji i Ameryce. Brał udział w konkursach na projekty pomników.
Należy do grup artystycznych: MARG (malarze, architekci, rzeźbiarze, graficy) i Art International, działał też w grupie Nowa Improwizacja (1970-1980). Był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków w latach 1952-1983, od 1983 należy do Związku Artystów Rzeźbiarzy. Pełnił funkcję rzeczoznawcy Ministerstwa Kultury i Sztuki do spraw rzeźby w latach 1952-1989.
W latach 1961-1971 był asystentem, a później adiunktem na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Wykładał na Wydziale Form Przemysłowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1965-1969. W latach 1971-1986 był docentem na Wydziale Architektury Wnętrz. W 1986 został profesorem macierzystej Akademii.

Edward ŁAGOWSKI - informacja o artyście

Urodzony w 1943 r. Studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na wydziale Rzeźby. Dyplom w 1970 r.
Od 1970 roku uczestniczył w ponad 100 wystawach, festiwalach festiwalach i konkursach organizowanych w kraju i za granicą, w których uzyskał około 40 nagród i wyróżnień.

Najważniejsze wystawy indywidualne:
1976 Tomaszów Mazowiecki, Muzeum Regionalne,
1977 Białystok, Galeria BWA,
Warszawa, Dom Artysty Plastyka,
1978 Lublin, Galeria BWA,
1981 Warszawa, Galeria Kordegarda,
1982 Praga, Ośrodek Kultury Polskiej,
1983 Lipsk, Ośrodek Kultury Polskiej,
1989 Warszawa, Galeria Kordegarda,
1990 Sonsbek (Holandia), International Art. Centem,
1992 Wesoła k. Warszawy, Miejski Ośrodek Kultury,
Zamość, Galeria BWA,
1996 Warszawa, Galeria Ars Polona,

Jego prace znajdują się w zbiorach m.in. Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Medalierstwa we Wrocławiu, Muzeum Mennicy Państwowej w Warszawie, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Muzeum Męczeństwa na Majdanku, Muzeum w Chorzowie, Fromborku, Toruniu, Centrum Rzeźby w Wrońsku, Muzeum w Lublinie, Galerii Związku Artystów Rzeźbiarzy, BWA w Poznaniu, British Museum w Londynie, Muzeum im. Puszkina w Moskwie, Muzeum Sportu w Madrycie, Muzeum A.I.A.M. w Rzymie, w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.

Paul Ludwig KOWALCZEWSKI - informacja o artyście

(ur. 25 sierpnia 1865 w Mielżynie, zm. 9 maja 1910 w Berlinie) – niemiecki rzeźbiarz pochodzący z Wielkopolski.

Od 1895 przez trzy lata studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie (Akademie der Künste), od 1899 do 1906 wystawiał swoje prace na Wielkich Wystawach Sztuki organizowanych w Berlinie. Był bardzo płodnym artystą, tworzył w brązie popiersia i rzeźby secesyjne. Tematem jego prac były postacie ludzkie z nadanymi im cechami antycznymi, najczęstszym motywem byli wojownicy, łucznicy i zwycięzcy. Sporadycznie rzeźbił naturę m.in. ptaki. Obecnie jego prace cieszą się dużym wzięciem na niemieckim rynku antykwarycznym i osiągają często wysokie ceny.

NIEDOSTĘPNY	NIEDOSTĘPNY	NIEDOSTĘPNY	NIEDOSTĘPNY
NIEDOSTĘPNY	NIEDOSTĘPNY

Tomasz SĘTOWSKI - informacja o artyście

Wykształcenie:

Artysta reprezentujący popularny obecnie wśród szerszej publiczności kierunek realizmu magicznego. Stale współpracuje z galeriami w kraju i za granicą, biorąc udział w licznych wystawach. Przedmiotem jego twórczości jest malarstwo w technice olejnej i akrylowej oraz grafika, gdzie posługuje się technikami akwaforty i miękkiego werniksu. Artysta opracował również własną technikę gwaszu. Jest także autorem projektów wielu rzeźb. Jego prace są odzwierciedleniem niezwykle bogatej wyobraźni, kreującej świat przeciwstawnych emocji i skojarzeń.

Gustaw ZEMŁA - informacja o artyście

Kazimierz Gustaw Zemła (ur. 1 listopada 1931 w Jasienicy Rosielnej) – polski artysta rzeźbiarz, pedagog.
W latach 1952–1958 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Od 1958 roku uczy rzeźby na ASP; w latach 1973–1976 był jej prorektorem, a w latach 1983-86 dziekanem. Od 1964 doktor, od 1987 roku profesor zwyczajny, członek Polskiej Akademii Umiejętności. Od 2006 roku Członek Rady Programowej Fundacji Centrum Twórczości Narodowej. Specjalizuje się w zakresie rzeźby pomnikowej, sakralnej, studyjno-kameralnej.

Gustaw Zemła jest jednym z najbardziej znanych współczesnych polskich rzeźbiarzy.

Autor pomników

Powstańców Śląskich w Katowicach
Władysława Broniewskiego w Płocku
Polegli Niepokonani w Warszawie
Ludwika Waryńskiego w Warszawie
Bitwy o Monte Cassino w Warszawie
Henryka Sienkiewicza w Warszawie
Pomnika Czynu Polaków w Szczecinie
Pomnik Dekalogu w Łodzi
Ernesta Malinowskiego w Peru
Jerzego Ziętka w Katowicach
Henryka Sienkiewicza w Kielcach
Pomnik poświęcony zamordowanym w obozie hitlerowskim w III Forcie w Pomiechówku
Pomnik na grobie podróżnika Tonego Halika na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (2002)

Wiesław DOMAŃSKI - informacja o artyście

W 1984 roku w klasie profesora Antoniego Hajdeckiego ukończył krakowską Akademię Sztuk Pięknych. Jest autorem projektu i wykonawcą Relikwiarza Jana Pawła II w Centrum Jana Pawła II „Nie lękajcie się” w Krakowie-Łagiewnikach.

Artysta zajmuje się przede wszystkim rzeźbą, choć malarstwo jest jego drugą pasją. W swoim dorobku ma zarówno rzeźby kameralne, jak i monumentalne realizacje. Dwukrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki, którego prace znajdują się w kolekcjach na całym świecie. Autor realizacji plenerowych w Genewie i Hongkongu. Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych i indywidualnych w kraju i za granicą. W 2014 roku został odznaczony przez prezydenta miasta Krakowa, Jacka Majchrowskiego, nagrodą Honoris Gratia.

Adam MATEJKOWSKI - informacja o artyście

Urodził się w Warszawie w 1953 r. W 1974 r. ukończył PLSP im. Antoniego Kenara w Zakopanem. Studia na warszawskiej ASP na wydziale rzeźby w pracowni prof. Gustawa Zemły. Dyplom z wyróżnieniem rektorskim w 1979 r.

W latach 1979-1986 samodzielny pracownik na wydziale ceramiki warszawskiej ASP w pracowni Henryka Borysa. Autor wielu wystaw indywidualnych i uczestnik wielu wystaw zbiorowych zarówno w kraju jak i za granicą. Tworzy rzeźby z brązu, drewna i ceramiki, maluje.

Autor i wykonawca statuetek wręczanych w plebiscycie Tele Tygodnia - "Telekamery"

Marek ZYGA o sobie:

Tematem moich zainteresowań rzeźbiarskich jest człowiek, a zwłaszcza jego ciało oraz gesty. Ciekawią mnie osoby, ich zachowania, reakcje. Moje rzeźby to jakby przetworzone obrazy z rzeczywistości, niejako opowieści. Kiedy urodzi się pomysł i nabierze realnych kształtów, rzeźbię w glinie – a następnie tworzę formę gipsową.

Jako samouk wyczulony jestem na sprawy warsztatowe. Zanim rozpocznę nową pracę myślę o tym jak ją wykonać. Nie robię szkiców tylko od razu wykonuje model w glinie. Prace zdobione są angobami, pigmentami oraz szkliwione. Moje rzeźby nawiązują do klasycznych form rzeźbiarskich. Można dostrzec popiersia, torsy, głowy, niosące treści symboliczne, erotyczne, demaskatorskie – czasem z pewną domieszką surrealizmu.

Moim sprzymierzeńcem jest doświadczenie i obserwacja. Inspiracją człowiek, a właściwie relacje między ludźmi, różnice i podobieństwa.

Bronisław Krzysztof - informacja o artyście

(ur. 1956)
W latach 1971-1976 uczęszczał do Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. A. Kenara w Zakopanem. Studiował na Wydziale Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Jerzego Jarnuszkiewicza w 1981 r. W tym samym roku został nauczycielem rzeźby w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych im. A. Kenara w Zakopanem.

Jako student otrzymał wyróżnienie w pracowni Jerzego Jarnuszkiewicza oraz wyróżnienie Wydziału Rzeźby. Tablica projektu artysty, poświęcona rocznicy powstania Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, została umieszczona na murach uczelni. W pracowni prof. Stanisława Słoniny został zrealizowany, według projektu artysty, pomnik Ludowego Wojska Polskiego. Artysta wykonał też rzeźbę plenerową dla kościoła pod wezwaniem św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej oraz figurę przedstawiającą św. Benona - patrona Warszawy, do kościoła O.O. Redemptorystów w Warszawie. Uczestniczył w realizacji tablicy upamiętniającej pierwszą pielgrzymkę Papieża Jana Pawła II do Polski, umieszczonej na fasadzie katedry św. Jana w Warszawie.

Stanisław WYSOCKI - informacja o artyście

(ur. 1949 w Ełku) – polski rzeźbiarz

W latach 1978-1980 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. W roku 1980 rozpoczął praktykę w "Hermann Noack Bildgiesserei" w Berlinie Zachodnim – w renomowanej odlewni rzeźb. Przez trzy lata doskonalił tam technikę odlewów na wosk tracony. W tym czasie realizowane tam były rzeźby takich artystów jak Henry Moore, Kenneth Armitage. W trakcie praktyki rozpoczął studia w Hochschule der Künste, akademii sztuki w Berlinie.



W 1986 roku powrócił do Wrocławia. W 1990 roku wraz z grupą wrocławskich artystów wystawił swoje prace w Cannden Art Center w Londynie. Pierwszą samodzielną wystawę zrobił w roku 1991 we wrocławskiej "Desie" przy pl. Kościuszki. Jego pracami zainteresowały się wówczas prestiżowe, skandynawskie galerie. Od tego czasu jego rzeźby znane są w Anglii, Danii, Szwecji, Belgii, Francji i w Niemczech.

Ważniejsze prace:

Powodzianka – Wrocław 1998,
"Krzyż Sybiracki" w kościele oo. Redemptorystów w dzielnicy Biskupin we Wrocławiu,
Figura "Murzyna" stojącą na budynku przy pl. Solnym we Wrocławiu,
Pomnik marszałka Józefa Piłsudskiego w Lubinie,
Pływaczka – Wrocław 2010, hala Wrocławskiego Centrum SPA przy ul. Teatralnej,
Statuetka nagrody "Osobowość Roku" przyznawanej pod patronatem miesięcznika Samochody Specjalne wydawanego przez Oficynę Wydawniczą MAZUR,
Statuetka nagrody "Laur Ekoprzyjaźni" przyznawanej za wybitne zasługi na rzecz edukacji ekologicznej na wniosek Redakcji miesięcznika Ekonatura,
Rzeźby eksponowane na największym liniowcu świata RMS Queen Mary 2.

Marek BRZOZOWSKI - informacja o artyście

Studia w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie

1. Wydział Rzeźby. Pracownia Prof. Ludwiki Nitschowej i Prof. Franciszka Strynkiewicza. Dyplom z tytułem magistra sztuki w 1965 roku. 2. Studium Pedagogiczne. Dyplom w 1967 roku. 3. Wydział Archtektury Wnętrz – Katedra Wzornictwa Przemysłowego Pracownia Prof. Lecha Tomaszewskiego. Dyplom z tytułem magistra sztuki w 1969 roku.

Twórczość w zakresie:

Rzeźby, medalierstwa, form złotniczych, wzornictwa przemysłowego, krótkich wypowiedzi – wiersze, oraz fotografii.

Prace z zakresu rzeźby:

......w Towarzystwie Naukowym Płockim w Płocku – zestaw rzeźb w brązie, o tematyce ….płocki Ptak ……. Projekt i realizacja rzeźby Bronisława Czecha, dla szkoły w Warszawie. Współuczestnictwo, przy odtwarzaniu Pomnika Lotnika w Warszawie. Projekt i realizacja rzeźby ogrodowej, dla osób prywatnych w Polsce oraz w Austrii – Wiedeń, w Stanach Zjednoczonych – w Rutland, Vermont i w Wayne w New Jersey. Projekt i realizacja rzeźby w metalu "Żagle" dla Zespołu Szkół im. Polskich Noblistów w Warszawie

Dariusz ZIELIŃSKI - informacja o artyście

Dariusz Zieliński ur. 1975

Inspiracją dla mnie jest przypadek, intrygujące kształty, których pełno w przyrodzie, plamy na różnych powierzchniach, rozlana woda. Obrazy w spękanym betonie lub asfalcie, swoją wielością linii dają materiał, z którego jak z puzzli można ułożyć/wybrać dowolny kształt. Czy jest on rzeczywiście w tej siatce spękań czy tylko w głowie patrzącego?

Nie chcę być rzeźbiarzem jednej stylistyki, bo świat zadziwiających przypadków podsuwa wciąż nowe zestawienia kształtów.

W części swoich prac staram się uchwycić delikatność, zwiewność, rozedrganie, ruch, a czasem podchodzę z innej strony i pojawiają się rzeźby, w których szukam zwartej i mocnej bryły. Staram się nie zamykać w jednym sposobie kształtowania postaci i szukam wciąż nowego sposobu odkształcania rzeczywistości.

Jedne pomysły wynikają tylko z zabawy formą, a inne inspirowane są chęcią opowiedzenia fabularnej historii i czasem staje się ona nawet ważniejsza.

Zajmuję się rzeźbą od 1998 roku. Mogę powiedzieć o sobie, że jestem samoukiem, choć być może nie zająłbym się rzeźbą gdyby nie osoba, która mnie do tego zainspirowała. Poznanie rzeźbiarza i pedagoga Jacka Kozłowskiego mogę określić mianem spotkania, które bardzo wpłynęło na moje życie.

Moje rzeźby powstają metodą traconego wosku. To oznacza, że najpierw rzeźba jest lepiona w specjalnie dobranej mieszaninie wosków, a następnie gotowy model wytraca się z gipsu w wysokiej temperaturze i odlewa z brązu. Po wykończeniu brązowej już rzeźby, za pomocą ognia i odrobiny chemii przygotowuję na niej patynę.

Współpracuję z galeriami w Warszawie, Kopenhadze, Bryrup (Dania), Malmo (Szwecja), Kiel (Niemcy) i Arnhem (Holandia).

Krystyna NOWAKOWSKA - informacja o artyście

Krystyna Nowakowska urodziła się w 1953 roku w Rzeszowie.
Liceum Sztuk Plastycznych ukończyła w Jarosławiu w 1973r., a w latach 1973-1979 studiowała na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom pod kierunkiem prof. Jerzego Bandury uzyskała w 1979r.
Zajmuje się rzeźbą, ze szczególnym upodobaniem do unikatowych kompozycji, tworzonych w wosku i odlewanych w brązie, techniką „traconego wosku”. Rezultaty tej pracy prezentowane były na wielu wystawach w kraju i za granicą, na wystawach indywidualnych i zbiorowych. Prace autorstwa Krystyny Nowakowskiej znajdują się w zbiorach galerii oraz w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą, m.in. w Krakowie, Szeged, Boliwii, Francji, Holandii, Japonii, Niemczech, Norwegii, Szwajcarii, Szwecji, USA, Włoszech. Za pracę twórczą – rzeźbiarską w 1987 r. otrzymała stypendium artystyczne Ministra Kultury i Sztuki, a w 1988 r. stypendium twórcze Miasta Krakowa.
Od 1989 r. przez wiele lat uczestniczyła w międzynarodowych plenerach artystycznych w Mirabel (Francja), organizowanych przez Stowarzyszenie „Nowa Darmstadzka Secesja” oraz przez Künstlerhaus Ziegelhütte e.V. w Darmstadt, brała również udział w sympozjum rzeźbiarskim w Iserlohn w Niemczech oraz w Csongrad na Węgrzech.
Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, należy też do Stowarzyszenia Twórczego „Polart” i Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie.

Jerzy NOWAKOWSKI - informacja o artyście

Jerzy Nowakowski urodził się 1 stycznia 1947 roku w Przemyślu. Liceum Sztuk Plastycznych ukończył w Jarosławiu w 1965, a w latach 1965-1971 studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach profesorów: Mariana Koniecznego i Jacka Pugeta. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w pracowni docent Wandy Ślędzińskiej w 1971 roku.

Od 1971 zatrudniony jest na Wydziale Rzeźby ASP w Krakowie. Obecnie prowadzi pracownię rzeźby dyplomującą. Tytuł profesora otrzymał w 1994 roku.

W latach 1981-1984 i 1987-1990 był prodziekanem Wydziału Rzeźby, a w latach 1990-1996 dziekanem tego wydziału. Od 2005 do 2008 roku pełnił funkcję prorektora ds. studenckich Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

Równolegle od ukończenia studiów nieprzerwanie zajmuje się rzeźbą i medalierstwem, również maluje. Rezultaty tej pracy pokazywał na wielu wystawach w kraju i za granicą, na wystawach indywidualnych i zbiorowych. Prace Nowakowskiego, nagradzane i wyróżniane na wielu konkursach i wystawach, znajdują się w zbiorach muzealnych, galeriach oraz kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą. Posiadają je m.in.: Muzeum Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu, Muzeum w Chorzowie, Muzeum w Tarnowie, Muzeum Narodowe w Krakowie, Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, Muzeum Etnograficzno-Historyczne w Chojnicach, Zbiory Galerii Wydziału Rzeźby i Biblioteki ASP w Krakowie, British Museum w Londynie, Muzeum Tradycji Oręża Polskiego w Nowym Jorku, Muzeum Dantego w Rawennie, Muzeum Puszkina w Moskwie, Światowe Centrum Intelektualne „OLIMPOS" w Grecji, Zbiory Galerii Miasta Bergkamen (Niemcy), Zbiory Galerii Miasta Sölvesborg (Szwecja).

Wrocławskie Muzeum Sztuki Medalierskiej od 1976 roku systematycznie gromadzi w swych zbiorach medale Jerzego Nowakowskiego, budując jego autorską kolekcję. Od 1991 roku udostępniono wybór plakiet i medali na wystawie stałej „Współcześni medalierzy polscy".

Jerzy Nowakowski jest członkiem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, należy do Stowarzyszenia Twórczego „POLART" w Krakowie, Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Towarzystwa Przyjaciół Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

Za twórczość rzeźbiarską otrzymał nagrodę Miasta Krakowa w 1985 roku, a w 2004 „Złoty Laur" za „Mistrzostwo w sztuce rzeźbienia" przyznany przez Fundację Kultury Polskiej.

Marian KONIECZNY - informacja o artyście

rzeźbiarz. Profesor sztuk pięknych. Urodzony 13 stycznia l93O w Jasionowie k. Brzozowa. Studia artystyczne: Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie, dyplom u prof. X. Dunikowskiego 1954, Studia aspiranckie w Instytucie l.E.Repina Akademii Sztuk Pięknych ZSRR w Leningradzie 1954-1958 u prof. M.A.Kerzina. Od 1958 pracownik dydaktyczno pedagogiczny Wydziału Rzeźby krakowskiej ASP. W latach 1972-1981 rektor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

Udział w konkursach na projekty pomników od 1949 roku - Liczne nagrody i wyróżnienia m. in.: I nagroda w konkursie na projekt pomnika "Bohaterom Warszawy - Nike Warszawska" 1959. Honorowy członek Akademii Sztuk Pięknych Rosyjskiej Federacji. Nagroda Indywidualna I stopnia 1966. Krzyż Komandorski i Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.

Henryk KOSSOWSKI (syn) - informacja o artyście

(ur. 1855 w Krakowie, zm. 1921) – polski rzeźbiarz.
Był synem profesora krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych Henryka Kossowskiego, który był jego pierwszym nauczycielem rzeźby, sztuki uczył się również od Marcelego Guyskiego. Po ukończeniu studiów w Szkole Sztuk Pięknych wyjechał kontynuować naukę w Paryżu, do jego nauczycieli należał m.in. Mathurin Moreau. Przebywając w stolicy Francji brał udział w organizowanych tam wystawach polskich twórców, wystawiał również w Wiedniu, Warszawie, Krakowie i we Lwowie. Popularność u współczesnych mu przyniosły tworzone w brązie, patynowanym gipsie i terakocie rzeźby o charakterze rodzajowym i portrety.

Maciej SYREK - informacja o artyście

Maciej Syrek urodził się w 1951. Studiował rzeźbiarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie w 1975 obronił dyplom w pracowni prof. Antoniego Hajdeckiego (uczeń Xawerego Dunikowskiego). Mieszka i tworzy w Krośnie. Jego rzeźby znajdują się w galeriach i kolekcjach w Niemczech, Austrii, Francji, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, USA, Japonii i Polsce.
Rzeźbi w drewnie, uprawia medalierstwo i małe formy rzeźbiarskie. Zajmuje się szkłem i ceramiką, ale jego największą pasją jest brąz.

Edward ŁĘTOWSKI - informacja o artyście

1934-2010, uczeń Xawerego Dunikowskiego

Wiesław KWAK - informacja o artyście

Wiesław Kwak (ur. 1963 r. w Suchej Beskidzkiej) – polski rzeźbiarz, malarz, rysownik.

Ukończył Państwową Szkołę Sztuk Plastycznych im. A. Kenara w Zakopanem (w l. 1978-1983). W latach 1983-1988 studiował na Wydziale Rzeźby w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (ASP) w Gdańsku. Dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Franciszka Duszeńki (1988 r.). W latach 1989- 1990 odbył staż w pracowni rzeźby prof. J. Cardot w paryskiej École nationale supérieure des beaux-arts. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Kultury- Zamek w Suchej Beskidzkiej w latach 1991-2015. Twórca Galerii Sztuki w Suchej Beskidzkiej (1992).

Sylwester AMBROZIAK - informacja o artyście

Artysta urodzony 14 kwietnia 1964 w Łowiczu. Studia w latach 1983-1989 w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Rzeźby w prac. prof. prof. J. Jarnuszkiewicza, S. Kulona i G. Kowalskiego. Rysunek w prac. prof. M. Czapli.

1989:
„Kuszenie św. Antoniego”, praca dyplomowa, promotor prof. Grzegorz Kowalski
1989-1992:
„Jeździec Polski” tryptyk monumentalnych rzeźb z brązu, projekt sponsorowany przez Galerię Notoro, realizacja w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.
1993-1994:
stypendium Fundacji Kultury.
1997:
Wyróżnienie za rzeźbę „Kain i Abel” na wystawie „Sacrum” w Częstochowie
2004 - 2005:
Stypendium Kulczyk Foundation

Anna LUTERACKA

Anna LUTERACKA

KRUCHOMIĘKKIE, to opowieść o emocjach zamkniętych w ceramicznych miastach papierowych liściach, w kłodach drewna wytrawionych przez upływ czasu, toczących się po torach życia, bądź bujających się na wietrze zdarzeń...
"Nasze życie KRUCHOMIĘKKIE, ciągle w ruchu i nigdy nie wiadomo, kiedy wyskoczy z ogólnie przyjętych za poprawne torów".

Aleksandra KOPER - informacja o artyście

Wykształcenie:

2003-2004 I rok Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku Wydział Rzeźby.
2004-2007 Akademia Sztuk Pięknych w Łodzi im. Władysława Strzemińskiego Wydział Grafiki i Malarstwa.
Dyplom w pracowni Identyfikacji Wizualnej i Pracowni Rzeźby.

Realizacje, wystawy:

2000 - Teatr Wielki w Łodzi - udział w realizacji scenografii do przedstawienia 'Echnatonn'
2000 - MDK Zduńska Wola - wystawa indywidualna (malarstwo, rysunek, rzeźba, instalacje)
2000 - Kalisz - wystawa zbiorowa (malarstwo)
2001 - Zduńska Wola - Artyści miastu (malarstwo)
2005 - Centrum Rzeźby Polskiej we Wrońsku
2005 - praktyka w redakcji ELLE Decoration: udział w sesjach zdjęciowych
2006 - dwutygodniowy staż w redakcji ELLE Decoration: zastępstwo asystentki redaktor naczelnej
2007 - udział w wystawie 'ASP rocznik 2007 najlepsze dyplomy 2006-2007'
2008 - wystawa rzeźb, cykl 'Tożsamość' Łódź
2009 - czerwiec 19. pomnikowy debiut, odsłonięcie rzeźby 'Konin' dla miasta Konina
2011 - czerwiec 3. - indywidualna wystawa 'Jackson by Koper', Eternity Group, Łódź

Piotr BUBAK - informacja o artyście

Wykształcenie:

2009-2010 Studia Podyplomowe na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie, Kierunek; Nauczanie Zawodu.
1979-1984 Studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie - dyplom z wyróżnieniem na Wydziale Architektury Wnętrz; wystawa najlepsze Dyplomy we Wrocławiu.
1975-1979 Liceum Konserwacji Zabytków Architektury

Działalność Twórcza:

Projektowanie, Malarstwo, Rzeźba, Grafika, Fotografia, Digital-art.

Projektowanie w zakresie: architektury, architektury wnętrz, grafiki użytkowej, oprawy imprez plenerowych, oprawy programów telewizyjnych, budowy i oprawy stron internetowych, wizualizacji i renderingu. Udział w wystawach i konkursach: malarstwo sztalugowe, akwarela, grafika, rysunek, rzeźba, grafika komputerowa koncepcyjna i użytkowa 2D i 3D. Prace malarskie, rzeźby, grafiki znajdują się w Polsce, USA, Kanadzie, Australii, Austrii, Niemczech, Holandii, Francji. Niektóre wystawy indywidualne: „25-lecie Pracy twórczej” Zamek w Niepołomicach /2006/, Toruń „Wystawa w centrum informatyczne” /2010/, BWA – Leszno /2014/, Galeria ZPAP w Krakowie „Pryzmat”/2015/ Stałe wystawy indywidualne: Grand Sal w Wieliczce, Spatz w Krakowie, Hotel „Warszawski” w Krakowie

Daria GRAJEK - informacja o artyście

Urodzona w 1992roku w Poznaniu, absolwentka Edukacji Artystycznej na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Brała udział w wystawach indywidualnych i grupowych w Poznaniu, Zbąszyniu, Wrocławiu, Kole, Golinie, Usti nad Labem (Czechy), Sieben (Niemcy). Organizatorka wielu warsztatów plastycznych dla dzieci i młodzieży.

Zajmuje się rzeźbą, fotografią i malarstwem. Rzeźby przez nią wykonywane, powstają za pomocą metody wosku traconego i odlewane są w brązie. Dzięki tej metodzie każda praca jest wykonywana w jednym unikatowym egzemplarzu.

Józef MARKIEWICZ - informacja o artyście

Józef Markiewicz, pseudonim Nieszcz (ur. 9 sierpnia 1913 w Korolówce w woj. stanisławowskim, zm. 17 maja 1991 w Warszawie) – medalier, rzeźbiarz i poeta. Przez znawców sztuki medalierskiej jest zaliczany do ścisłej czołówki artystycznego grona drugiej połowy XX wieku.
Część prac sygnował inicjałami JM-N.

Szymon KLIMEK - informacja o artyście

Jestem inżynierem, moje prace to oddają. Są dokładne precyzyjne miniaturowe. Buduję przedmioty, maszyny i urządzenia - czasami rzeczywiste czasami nie. Prace wykonuję z cienkich blach mosiężnych i brązowych; są one klejone i lakierowane, zdobione cyrkoniami. Bardzo dbam o szczegóły i wykończenie. Umieszczam je w kielichach szklanych ze względu na ich delikatność oraz ekspozycję. Niektóre z moich prac są urządzeniami działającymi zasilanymi światłem. Pasjonuje mnie ich projektowanie i budowanie. Moje prace wystawione są w Museum of Miniature Engineering Craftsmanship Carlsbad Kalifornia , posiadają atest jakościowy (Testimonial to the quality)Joe Martin Foundation Museum of Miniature Engineering Craftsmanship in Carlsbad , California, USA oraz wystawione zostały w Kinetica Museum w Londynie. W kraju były eksponowane na Jubinale 2010 w Krakowie oraz w MDK w Poznaniu.